Je hebt bergen en Meteora 10-13mei

Ik heb een stoere route over de oude weg naar Trikala uitgezocht....de eerste twee uur verdwaal ik hopeloos in smalle, bochtige en voor een deel ongeasfalteerde wegen. Mijn eigen fout. Ik begin op nieuw. De route is inderdaad mooi over de ‘30’ maar halverwege geeft de navigatie en de borden aan dat ik toch via Trikala verder moet. Ook al  probeer ik dan met behulp van de kaart mijn eigen route te volgen. Het lukt niet en ik geef het na 7 uur bochten rijden op. De kleine camping aan het eind van het dorp Kastraki ligt tegen de prachtige  rotsformaties van  Meteora aan en ik fiets een stuk de weg op voor een eerste indruk. Het is fascinerend mooi! Tientallen stenen torens die doorerosie zijn gepolijst omdat dit gesteente harder is dan het omliggende Pindosgebergte. Op de soms wel 300 meter hoge rotspieken vestigden zich al vanaf  de 11e eeuw monniken. Dichter bij God kun je niet komen...en het is monnikenwerk geweest om bouwmateriaal naar boven te takelen en de kloosters te bouwen op die rotspieken. Nu zijn er nog zes kloosters te bezoeken middels vaste trappen, deels uitgehakt uit de rotsen. Zaterdag is het stralend weer en klauter ik met fiets en te voet naar vier van de kloosters, zondagochtend nummer vijf. Het voegt niets meer toe maar het is zo’n bijzonder landschap...

Ik rijd dan via Metsovo naar Ioaninna. Opnieuw in gevecht met de borden, de snelweg en de oude weg. De hoge Katrapas (1700m),  sneeuw op de bergen en een lucht die steeds dreigender wordt. Ik rijd door het bergdorp Metsovo  dat overspoeld is met busladingen dagjesmensen.  Het ligt er ook echt fantastisch maar ik kan nergens mijn Auto kwijt en rijd door naar Ioannina, hoofdstad van Epirus. Mooie camping aan het grote Pamvotismeer in de stad. Tussen de buien door fiets ik naar het Kastro, de citadel op het schiereiland in het meer. Erg leuk om door de kleine straatjes te dwalen in het ommuurde deel met oude Ottomaanse huizen. Het zilversmidmuseum is nog open en is erg informatief. Terug op de boulevard is het een gezellige drukte. Echt een levendige universiteitsstad met veel jongeren die lopen te flaneren en iets drinken bij de ontelbare cafés. Ik sluit mij aan bij de oudere dames inde taartjeswinkel. In de avond is het noodweer en het stormt. Ook de volgende dag is het grijs. Ik neem de boot bij Igoumenitsa naar Lefkimi op het eiland Korfu en rijd naar mijn vriendin, oud-collega van de OSB, Willy. Zij heeft samen met haar dochter een  mooi huisje gekocht in de natuur. Ik slaap heerlijk in een breed bed, de was is gedaan. We kletsen heel wat bij.

Ik blijf hier een aantal dagen, relaxen.