De Atlantische kust
23 november 2017 - Province d'Agadir-Ida-Ou Tanane, Marokko
Via Guelmin, de laatste 'woestijnstad' voor de omstreden Westelijke Sahara, rijden we naar Plage Blanche, een mooie plek aan zee. Tijd voor een strandwandeling en een boek. Ik spot flamingo's...De rustdag wordt weer verstoord door een heftige zandstorm die gelukkig niet de hele dag aanhoudt. Maar helaas moeten we allemaal weer opnieuw aan de schoonmaak. Maar de zon schijnt uitbundig, regen hebben we nog niet gehad. Mij hoor je niet klagen. Langs de kust trekken we nu verder naar het noorden . Net voorbij Sidi Ifni, tot 1969 nog Spaans grondgebied, staan we hoog op de kliffen boven een natuurlijke brug. Dit was voorlopig de laatste rustige plek. Voorbij Agadir is het gedaan met de rust en de mooie wildcamps. Ik bezoek nog een souk in Tiznit, een volledig ommuurde stad die zich lang verzet heeft tegen de overheersing van de Fransen. De laatste sultan haalde hier joodse zilversmeden naar toe en er is nog steeds een hele grote souk met alleen juwelierszaakjes. De joodse gemeenschap is na de zesdaagse oorlog volledig naar Israël geëmigreerd. Even boven Agadir strijken we neer op een heuse camping en geniet ik van warme douches, een normale wc, een wasmachine en een restaurantje. We halen hier de rustdag in die we door de zandstorm moesten afbreken in de Sahara.
Veel plezier, Astrid
Nee hoor ik kan me voorstellen dat die extra warme douche, de schone plee en de rust al genoeg was!
WAt mooi!! X