Klepperende ooievaars en kwakende kikkers 18-19 /4

Het was een mooi ritje naar Lonjske Polje, het grootste beschermde wetland van Kroatië dat zich uitstrekt langs de prachtige rivier de Sava. De kleine camping in Cigoc idyllisch gelegen, het restaurant heerlijk. Ook de ooievaars, die hier op alle hoge punten nestelen, weten waar ze een lekker hapje kunnen vinden, Bij het invallen van de duisternis was het een gekwaak van jewelste. Ik heb een flinke fietstocht gemaakt over het dijkje langs de Sava. De houten huizen staan er nog wel maar zijn veelal verlaten en overwoekerd. In de dorpjes wonen nog maar weinig mensen. Helaas de volgende dag de lepelaars niet gezien bij het bezoekerscentrum  en de wetlands zelf kon ik niet belopen: te nat 😀.

Omdat ik toch de auto nodig had om bij het bezoekerscentrum te komen , ben ik in de middag doorgereden naar Belgrado. Een grotere tegenstelling was bijna niet mogelijk. Ik kwam terecht op een parkeerplaats bij een bedrijf langs een drukke verkeersweg. Dit noemen ze een ‘Camp’ ...maar werd wel onthaald met: “ Kijk, daar hebben we Fieke” . Camperaars die in dezelfde facebookgroep zitten. Hoe leuk is dat! 

Je begrijpt: op dit Camp blijf ik niet langer dan noodzakelijk! Dus vroeg op, bus naar de stad gepakt en om 9 uur keek ik al uit over de kruising van de Donau met de Sava vanaf het enorme fort Kalemegdan. Na 4 uur rondstruinen, koffiedrinken op de Trg Republike, mensen kijken in Stari Grad (het hart van de stad) zijn de voetjes en de rug moe. Ik zoek de bus weer op en verlaat met de camper de stad via een alternatieve route die de meiden van het bedrijf in mijn Garmin hebben gezet. Ik was gewaarschuwd: er zou die middag geen doorkomen meer aan zijn omdat er een enorme demonstratie/ politieke bijeenkomst in de binnenstad was. Ik heb de beelden gezien op tv vanavond en de tel kwijtgeraakt van de stroom met bussen die mensen naar de stad brachten toen ik de stad verliet...blij dat ik weg ben.

Op weg  naar Skopje. Omdat daar geen camping is, sta ik nu op een nette camping bij Vranje. Nog 100 km te gaan. Morgen eerst naar Skopje voor een stadswandeling en dan door naar het meer van Ohrid. Volgens Arian “ de mooiste plek op aarde” en als je dan toch in de buurt bent... 

Daar tref ik Marjo en Paul en ga een paar dagen heel rustig aan doen!