Noordkant van het Pindos gebergte en in drie dagen door Albanië (24-27 mei)
27 mei 2019 - Shkodër, Albanië
De laatste dag in Zagoria was opnieuw een topdag. Van een mooi uitzicht in Vikos op de kloof, naar beneden door de rivier en met een duizelig makende weg omhoog ( en weer naar benee) naar Papingo en Mikro Papingo. Prachtig gelegen, authentieke dorpjes waar ik rustig doorheen kon dwalen. De laatste overnachting was in het bergsport dorpje Pades, gelegen aan de noordkant van het Pindusgebergte. Totaal andere sfeer. Alpine vegetatie, sneeuw en watervallen. Leuk om zo goed dat verschil te ervaren!
Dan in drie stappen door Albanië: Gjirokaster, Berat en het meer van Shkodra. Na de overweldigende natuur in de Zagoria was Albanië een tegenvaller. Het land is zo arm, zo rommelig en nog zo weinig aandacht voor het eigen moois ....toch zijn de oude Ottomaanse wijken van Gjirokaster en Berat de moeite waard om te beklimmen ( ja, altijd strategisch hoog gelegen) en te bekijken. In Berat bezoek ik ook het etnografisch museum in een authentiek Ottomaans huis en het museum bij de oude Byzantijnse kerk met mooie iconen ( geen foto's). De campings waren veredelde parkeerplaatsen, maar wel met restaurantjes en leuke contacten. Op de luxe camping bij het meer van Shkoder laat ik me verwennen door hete douches, gras onder de voeten en een regendag rust. De weersverwachting is niet best en ik ga morgen verder.
Albanië is ook: heel veel benzinestations, waarvan de helft niet werkt; alle oude mercedesbakken rijden hier; ook de afgedankte Connexxion bussen....overal zijn ' lhavazzas ' , geen koffie maar een plek waar je auto gewassen wordt ...; Vriendelijke mensen die gedag zeggen; kinderen die hun Engels oefenen; heel goedkoop: een broodje kost 10 lekis (7 cent); veel informele verkoop langs de weg; een koe aan de hand langs de auto 'snel' weg; een weg houdt soms gewoon op weg te zijn; Albanië is inderdaad pas 30 jaar ' open', ze moeten van heel ver komen.
Groetjes uit Zweden
Anja
Tja de verschillen in de wereld zijn groot! Xx